BRENDON HARTLEY
Toro RossoToro Rosso STR13
![](https://oldf1wm.pl//img/kierowcy/bhat.jpg)
Pierwszy start w F1:Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2017
Pierwsza wygrana: -
Zdobyte punkty:4
Najszybsze okrążenia:0 (0,0%)
Narodowość: Nowa ZelandiaData urodzenia: 10 listopada 1989Miejsce urodzenia: Palmerston NorthMiejsce zamieszkania: Monte Carlo (Monako)Oficjalna strona: brendonhartley.nzWzrost: 184 cmWaga: 67 kgStan cywilny: Żonaty z Sarą Imiona dzieci: -
KARIERA
2018![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2018.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2018.jpg)
Jego osiągi w pierwszym pełnym sezonie startów w F1 są sporym rozczarowaniem. Zostaje zdominowany przez Pierre'a Gasly, choć w końcówce walcząc o pozostanie w Toro Rosso ma kilka przebłysków, jak na Suzuce gdzie uzyskał szósty czas w kwalifikacjach, czy w Austin zostając sklasyfikowanym na dziewiątym miejscu. Popełnia kosztowne błędy, jak kolizja z partnerem w Chinach czy wypadek w trzecim treningu w Hiszpanii, po którym zniszczeniu uległa cała jednostka. Na pewnym etapie zespół jest zdecydowany go zwolnić i pozyskać Lando Norrisa, lecz McLaren nie wyraża zgody na wypożyczenie kierowcy. Ostatecznie żegna się z F1 w Abu Zabi, a w klasyfikacji zajmuje dziewiętnastą pozycję z dorobkiem czterech punktów.
2017![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2017.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2017.jpg)
Kontynuuje starty dla Porsche i tym razem tworzy skład z Bernhardem oraz Earlem Bamberem. Zalicza fantastyczny sezon, podczas którego tryumfował w czterech rundach, w tym najbardziej prestiżowym Le Mans. Ostatecznie zdobywa drugi tytuł mistrza w WEC, który jest pożegnalnym dla Porsche. W obliczu odejścia niemieckiego producenta z mistrzostw, podejmuje się rozmów z Chipem Ganassim w sprawie posady na 2018 rok w IndyCar. Niespodziewanie jednak otrzymuje szansę debiutu w Formule 1 z Toro Rosso, które zatrudnia go na cztery ostatnie wyścigi sezonu. Mimo to w żadnym z nich nie zdobywa punktów, do czego przyczyniają się liczne kary przesunięcia za wymiany elementów jednostki. Pokazuje jednak konkurencyjne osiągi i stajnia z Faenzy decyduje się zatrzymać go na kolejny sezon.
2016![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2016.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2016.jpg)
Porsche zachowuje swój mistrzowski skład, lecz tegoroczny sezon nie układa się tak dobrze jak wcześniejszy. Mimo czterech wygranych w Niemczech, Meksyku, Stanach Zjednoczonych i Chinach, odpadnięcie na Silverstone oraz odległe pozycje na Spa i w Le Mans oznaczają dla Hartley'a, Webbera i Bernharda pozycję tuż za pierwszą trójką na koniec mistrzostw.
2015![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2015.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2015.jpg)
Po roku nauki Porsche zaczyna narzucać rywalom swoje warunki i Hartley wraz z Webberem oraz Bernahrdem zdobywają mistrzowski tytuł. Model 919 Hybrid z numerem startowym #19 tryumfuje w czterech rundach na Nurburgringu, Circuit of the America, Fuji oraz w Szanghaju. Z kolei w Le Mans zajmuje drugie miejsce za siostrzanym prototypem Porsche prowadzonym m.in. przez Nico Hulkenberga.
2014![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2014.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2014.jpg)
Zostaje fabrycznym kierowcą Porsche, które uruchomiło swój program w Długodystansowych Mistrzostwach Świata z prototypem LMP1. Startuje w parze z Markiem Webberem oraz Timo Bernhardem i w końcowej klasyfikacji zajmują dziewiątą pozycję. Z kolei w Le Mans po raz drugi w karierze nie udaje mu się zameldować na mecie.
2013![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2013.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2013.jpg)
Pozostaje kierowcą rozwojowym Mercedesa, lecz tym razem jego obowiązki ograniczają się do pomocy w symulatorze. Ponadto rezygnuje z dalszych startów w juniorskich seriach i przenosi się za ocean, gdzie rywalizuje w Rolex Sports Car Series. W barwach Starworks Motorsport wygrywa jeden wyścig w parze ze Scottem Mayerem, natomiast w swoim drugim podejściu do Le Mans ponownie zasiada za kierownicą prototypu LMP2 i w swojej klasie finiszuje na szóstym miejscu.
2012![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2012.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2012.jpg)
Po półtorarocznej przerwie wraca do padoku Formuły 1 jako kierowca rozwojowy Mercedesa. Głównie koncentruje się na pracy w symulatorze niemieckiego producenta, lecz podczas wrześniowych testów młodych kierowców na Magny Cours otrzymuje szansę poprowadzenia modelu W03. Z kolei w juniorskich seriach rok rozpoczyna w GP2 jako kierowca ORT, z którym bierze udział w dwóch rundach i zdobywa zaledwie jeden punkt. W czerwcu decyduje się na start w całodobowym wyścigu Le Mans w klasie LMP2 z Murphy Prototypes. Podczas swojego pierwszego podejścia we francuskim klasyku nie udaje mu się dojechać do mety.
2011![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2011.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2011.jpg)
Pozbawiony wsparcia Red Bulla zdołał wrócić do Formuły Renault 3.5 na cały sezon. Mimo trzeciego podejścia do tej serii, znów nie należy do czołówki i z dorobkiem trzech miejsc na podium plasuje się w końcowej tabeli na siódmej lokacie. Ponownie angażuje się w pojedyncze starty w GP2 i podczas dwóch rund zgarnia cztery punkty.
2010![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2010.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2010.jpg)
Pozostaje w Formule Renault 3.5, lecz tym razem jego partnerem jest drugi junior Red Bulla - Daniel Ricciardo. Australijczyk sprawia o wiele lepsze wrażenie, natomiast Hartley znów zawodzi. W połowie sezonu Red Bull rozczarowany postawą Brendona decyduje się na usunięcie go z programu, a także pozbawia go funkcji trzeciego kierowcy w Formule 1 i posady w FR3.5. Pod koniec roku debiutuje w serii GP2, gdzie bierze udział w dwóch rundach i zdobywa jeden punkt.
2009![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2009.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2009.jpg)
Zostaje potwierdzony jako trzeci kierowca Red Bull Racing oraz Toro Rosso w Formule 1. Dzięki temu pod koniec roku otrzymuje kolejną szansę na sprawdzenie się w bolidzie Królowej Sportów Motorowych i na torze Jerez przez dwa dni testuje model STR4. Z kolei na co dzień koncentruje się na startach w Formule 3 Euroseries oraz Formule Renault 3.5. W obu seriach daleko mu do formy prezentowanej w ostatnich latach i w F3 z dorobkiem jednej wygranej jest jedenasty, natomiast w FR3.5 raz ustawia się na pole position, a w klasyfikacji zajmuje dopiero piętnaste miejsce.
2008![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2008.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2008.jpg)
Wykonuje kolejny krok w swojej karierze i przenosi się do brytyjskiej Formuły 3. Zdobywa pięć pole position i odnosi dokładnie tyle samo zwycięstw, co pozwala mu na zajęcie trzeciego miejsca w końcowej klasyfikacji. Ponownie przystępuje do Grand Prix Makau i tym razem staje na najniższym stopniu podium. Pod koniec roku debiutuje za sterami bolidu Formuły 1 zespołu Red Bull Racing, który zmuszony jest poszukać zastępstwa dla Marka Webbera wracającego do zdrowia po złamaniu nogi.
2007![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2007.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2007.jpg)
Decyduje się pozostać w Formule Renault 2.0 Eurocup i tym razem jest bezkonkurencyjny wygrywając tę serię. W drodze po sukces sześciokrotnie ustawia swój bolid na pierwszym polu startowym, natomiast na mecie cztery razy jako pierwszy ogląda flagę w szachownicę. Jednocześnie rywalizuje we włoskiej edycji FR2.0, gdzie wygrywa jeden wyścig i kończy sezon na trzecim miejscu. Rok wieńczy udziałem w Grand Prix Makau za kierownicą bolidu Formuły 3. Na słynnym Guia Circuit dojeżdża jednak dopiero na dwunastym miejscu.
2006![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2006.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2006.jpg)
Mając szesnaście lat wyjeżdża do Europy. Zasila stawkę kontynentalnej edycji Formuły Renault 2.0 oraz północnoeuropejskiego cyklu. W Eurocupie zajmuje dopiero trzynaste miejsce w tabeli, natomiast w FR2.0 NEC zamyka pierwszą dziesiątkę. W tym samym roku dołącza do juniorskiego programu Red Bulla, którego zadaniem jest wyłonienie przyszłych gwiazd Formuły 1.
2005![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2005.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_2005.jpg)
Przechodzi do nowozelandzkiej Toyota Racing Series, gdzie tak jak rok wcześniej w Formule Ford od razu jest konkurencyjny i podczas piętnastu wyścigów trzykrotnie przekracza linię mety jako pierwszy. Z dorobkiem 807 punktów zajmuje na koniec sezonu najniższy stopień podium.
2003 -2004![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
Bierze udział w nowozelandzkim festiwalu Formuły Ford, w którym udaje mu się zwyciężyć. W nagrodę otrzymuje możliwość startu w pełnym cyklu Formuły Ford, gdzie korzysta z bolidu, którym rok wcześniej konkurował jego brat. W całym sezonie zdobywa sześć pole position i odnosi dokładnie tyle samo zwycięstw, dzięki czemu zostaje wicemistrzem serii.
2002 -2003![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
Mając zaledwie dwanaście lat przenosi się do jednomiejscowego bolidu. Dołącza do stawki nowozelandzkiej Formuły Pierwszej, w której rywalizuje z wieloma doświadczonymi kierowcami. Bierze udział w sześciu wyścigach, podczas których zdobył 335 punktów gwarantujące ósme miejsce w klasyfikacji generalnej.
1995 -2002![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/bhat_autograf.jpg)
W wieku sześciu lat idzie w ślady swojego ojca Bryan'a oraz starszego brata Nelsona, którzy są kierowcami wyścigowymi. Zasiada za kierownicą gokarta i konkuruje w rodzinnej Nowej Zelandii, co trwa do 2002 roku.
STATYSTYKI W F1
Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2018 | 19 | 21 | 4 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 5 | Toro Rosso |
2017 | 23 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | Toro Rosso |
Razem: | 25 | 4 | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 3 (12,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 7 (28,0%) | 1 |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.