NIKITA MAZEPIN
HaasHaas VF-21
Starty:21 GPPierwszy start w F1:Grand Prix Bahrajnu 2021
Wygrane:0 (0,0%) Pierwsza wygrana: -
Podia:0 (0,0%)Zdobyte punkty:0
Pole position:0 (0,0%)Najszybsze okrążenia:0 (0,0%)
Narodowość: RosjaData urodzenia: 2 marca 1999Miejsce urodzenia: MoskwaMiejsce zamieszkania: MoskwaOficjalna strona: -Wzrost: 176 cmWaga: 68 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2021
Zalicza bardzo trudny debiut w F1 w zespole z końca stawki. W pierwszym wyścigu rozbija się po przejechaniu zaledwie trzech zakrętów, a uszkodzenia podwozia naznaczają dalszy etap jego sezonu. Po naprawach bolid Haasa jest zbyt ciężki o kilka kilogramów, co odbiera mu jakiekolwiek argumenty w wewnętrznym pojedynku z Schumacherem. Niemiec jest jego jedynym rywalem na torze i kilkakrotnie angażuje się z nim w kolizje, co załamuje ich relacje. Po letniej przerwie otrzymuje nowy bolid i odrabia część strat, jednakże czternaste miejsce z Baku pozostaje najlepszym wynikiem w sezonie. Przed finałem w Abu Zabi zostaje zakażony koronawirusem i nie bierze udziału w wyścigu. Plasuje się na ostatniej pozycji w tabeli, a tuż przed startem sezonu 2022 traci posadę w związku z inwazją Rosji na Ukrainę.
2020
Zimą podejmuje się startów w azjatyckiej Formule 3, chcąc zdobyć dodatkowe punkty do superlicencji. Wygrywa jeden wyścig i zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji. Jego koncentracja dalej spoczywa na F2, tym razem reprezentując debiutujące w stawce HitechGP. Mając doświadczenie z poprzedniego roku rywalizuje w ścisłej czołówce i wygrywa dwa wyścigi, lecz ostatecznie w tabeli jest dopiero piąty. Cechuje go bardzo agresywna postawa i zgarnia jedenaście punktów karnych, ocierając się o zawieszenie na jedną rundę. Przed kolejnym sezonem zabezpiecza sobie awans do Formuły 1, podpisując kontrakt na starty w Haasie.
2019
Awansuje z ART do Formuły 2 i notuje bardzo rozczarowujące mistrzostwa. Zdobywa zaledwie jedenaście punktów i zostaje sklasyfikowany na osiemnastym miejscu. Zapada w pamięci kibiców bezmyślnym manewrem z wyścigu w Rosji, kiedy zalicza kontakt z Aitkenem na poboczu drugiego zakrętu i w następstwie taranuje Matsushitę. W trakcie całego roku realizuje prywatny program testowy z Mercedesem za kierownicą samochodu z 2017 roku, natomiast w maju zostaje zaproszony przez mistrzów świata na oficjalną sesję w Barcelonie.
2018
Przechodzi do GP3 Series i zostaje kierowcą czołowego zespołu ART Grand Prix. Zalicza pierwszy tak udany sezon za kierownicą bolidu, walcząc o mistrzowski tytuł z Anthoine Hubertem. Ostatecznie jest wicemistrzem, przegrywając z Francuzem o 16 punktów. Po drodze tryumfuje w czterech wyścigach, zdobywa cztery miejsca na podium oraz jedno pole position. Wkracza też w ostatni rok współpracy z Force India, prowadząc samochód ekipy podczas zimowych testów, a także w oficjalnych sesjach w Hiszpanii i na Węgrzech.
2017
Pozostaje w Mistrzostwach Europy Formuły 3 i tym razem zostaje sklasyfikowany na dziesiątej pozycji z dorobkiem trzech miejsc na podium. Kontynuuje również współpracę z Force India, otrzymując do dyspozycji bolid Formuły 1 podczas oficjalnych testów na torach Hungaroring oraz Yas Marina.
2016
Zimą zostaje ogłoszony kierowcą rozwojowym Force India w Formule 1, które w lipcu udostępnia mu swój bolid podczas testów na torze Silverstone. Na co dzień jego koncentracja spoczywa na Mistrzostwach Europy Formuły 3. Sezon jest jednak wielkim rozczarowaniem i zajmuje dopiero dwudzieste miejsce. W dodatku otrzymuje zawieszenie na jeden wyścig za uderzenie w twarz Calluma Ilotta. Na pocieszenie pozostaje mu zwycięstwo w zmaganiach brytyjskiej F3, gdzie podjął się pojedynczego startu.
2015
Na początku roku wyjeżdża do Nowej Zelandii, podejmując się startów w Toyota Racing Series, gdzie w klasyfikacji jest osiemnasty. W kolejnych miesiącach przesiada się do bolidu Formuły Renault 2.0, rywalizując w północnoeuropejskim cyklu. W szesnastu wyścigach zdobywa jedno miejsce na podium i plasuje się w tabeli na dwunastym miejscu. Zalicza także pojedyncze występy w Eurocupie, lecz bez większych sukcesów.
2006 -2014
Rozpoczyna przygodę z motorsportem w rodzinnej Moskwie, uczęszczając do szkółki kartingowej. Startuje również w zawodach, a w latach 2011-2014 przenosi się na arenę międzynarodową. W sezonie 2014 zostaje wicemistrzem świata CIK-FIA w kategorii KF. Pod koniec roku przesiada się do jednomiejscowego bolidu, wchodząc do stawki MRF Challenge na rundę w Katarze.
STATYSTYKI W F1
| Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2021 | 21 | 21 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 5 | Haas |
| Razem: | 21 | 0 | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 5 (23,8%) | 1 | |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.