Historia torów: Adelaide
Obiekt ten gościł australijską rundę Formuły 1 w latach 1985-1995
27.05.1016:24
Maciej 'Semai' Tydda 10458wyświetlenia
Pomysł sprowadzenia wyścigu grand prix do tego miasta zrodził się na początku lat 80. XX wieku w głowie lokalnego biznesmena Billa O'Gormana. Chciał on zmienić image miasta, które odbierane było jako spokojne, ale jednak nudne miejsce - w przeciwieństwie do Sydney czy Melbourne. Uzyskawszy wsparcie lokalnych władz, O'Gorman udał się na negocjacje z Berniem Ecclestone'em, a ich efektem było podpisanie 7-letniego kontraktu.
&,tory/adelaide.jpg,Układ toru Adelaide wykorzystywany przez Formułę 1,
Na lokalizację toru wybrano centrum miasta. Trasa przebiega w znacznej części przez dzielnicę parkową, okalającą centrum biznesowe Adelajdy. Aby tor nabrał pełnego kształtu, konieczne było jednak wybudowanie nowej asfaltowej sekcji, przecinającej tor wyścigów konnych.
Z uwagi na charakter samego wydarzenia, budynki na padoku są wznoszone specjalnie na wyścigi (należy nadmienić, że obecnie na torze w Adelajdzie ścigają się m.in. australijskie V8 Supercars, choć na nieco krótszej wersji) i rozbierane zaraz po nich.
Przed pierwszym GP, rozegranym w roku 1985, podniosły się głosy ekologów sprzeciwiających się takiej lokalizacji toru. Ich zdaniem miało się to przyczynić do całkowitego zaniku życia w parku. Rzeczywistość była jednak całkiem inna. W istocie natężenie ruchu samochodowego w trakcie weekendu GP było mniejsze niż zazwyczaj.
Wracając jednak do samych wyścigów, Adelajdzie przyznano miejsce na końcu kalendarza mistrzostw świata. W 1985 roku losy tytułu zostały już rozstrzygnięte wcześniej, co pozwoliło kierowcom i zespołom cieszyć się jazdą po tym torze. Z powodu takiego umieszczenia w kalendarzu, przez lata GP rozgrywane w Adelajdzie cieszyło się opinią "wielkiej imprezy". Tytułem uzupełnienia, wyścig w 1985 roku wygrał Keke Rosberg, dla którego było to też ostanie zwycięstwo w karierze.
Jednakże w następnych latach Adelajda była już miejscem, gdzie rozstrzygały się losy tytułów. Rok po sielankowej inauguracji, o tytuł walczyli Nigel Mansell, Nelson Piquet oraz Alain Prost. Nad dwoma ostatnimi, Mansell miał aż siedem punktów przewagi, co przy ówczesnym systemie punktacji (9-6-4-3-2-1) dawało im tylko czysto matematyczne szanse na tytuł. Jednakże na 63 okrążeniu…
Ten incydent umożliwił Prostowi zgarnięcie mistrzostwa dzięki wygranemu wyścigowi.
Zakończenie sezonu 1991 sprezentowało wszystkim wielkie oberwanie chmury. Wyścig przerwano już po 14 okrążeniach i widnieje on w annałach jako najkrótszy w historii F1.
Podobnie jak Rosberg, swoje ostatnie zwycięstwo w F1 w Adelajdzie odniósł też legendarny Ayrton Senna (w 1993 roku).
W roku 1994 o tytuł walczyli Damon Hill i Michael Schumacher. Zdominowali oni mistrzostwa, a po GP Japonii (rozegranym na torze Suzuka) Hill tracił do Schumachera tylko 1 punkt. W Adelajdzie, na 35 okrążeniu Schumacher wypadł z trasy, gdy tuż za nim znajdował się Hill. Całe wydarzenie prezentowało się następująco:
Jak widać był to koniec wyścigu dla obu panów, a pierwszy w karierze tytuł zdobył słynny Niemiec. Podobnie jak na Sennę po GP Japonii AD 1990, na Schumachera spadła fala krytyki i oskarżeń o celowe spowodowanie tej kolizji. Oskarżenia niebezpodstawne, jeśli weźmie się pod uwagę także wybryki, które miały miejsce w następnych latach (słynna kolizja z Villeneuve'em w 1997 roku, po której Schumachera wykluczono z klasyfikacji mistrzostw, czy też zablokowanie toru w Monaco w 2006 roku, aby uniemożliwić wykonanie szybkiego okrążenia w kwalifikacjach Fernando Alonso).
Rywalizacja w 1995 roku została poprzedzona przez potężny wypadek Miki Hakkinena. Przyszły mistrz świata uderzył w bariery podczas piątkowych kwalifikacji po tym, jak zawiodła opona w jego bolidzie. Życie Finowi uratowała natychmiastowa interwencja służb medycznych. Wypadek ten był także jedną z przyczyn kolejnych zmian w przepisach dot. bezpieczeństwa w F1 w następnym sezonie.
Ostatni wyścig na torze ulicznym w Adelajdzie z pewnością lepiej wspomina Damon Hill. Po incydencie z Schumacherem w poprzednim roku, tym razem Brytyjczyk ukończył wyścig na pierwszym miejscu.
Rok później zadebiutował nowy uliczny obiekt w Melbourne, który gości Grand Prix Australii do dziś.
Źródło: Wikipedia 1, Wikipedia 2, GranPrix.com
&,tory/adelaide.jpg,Układ toru Adelaide wykorzystywany przez Formułę 1,
Na lokalizację toru wybrano centrum miasta. Trasa przebiega w znacznej części przez dzielnicę parkową, okalającą centrum biznesowe Adelajdy. Aby tor nabrał pełnego kształtu, konieczne było jednak wybudowanie nowej asfaltowej sekcji, przecinającej tor wyścigów konnych.
Z uwagi na charakter samego wydarzenia, budynki na padoku są wznoszone specjalnie na wyścigi (należy nadmienić, że obecnie na torze w Adelajdzie ścigają się m.in. australijskie V8 Supercars, choć na nieco krótszej wersji) i rozbierane zaraz po nich.
Przed pierwszym GP, rozegranym w roku 1985, podniosły się głosy ekologów sprzeciwiających się takiej lokalizacji toru. Ich zdaniem miało się to przyczynić do całkowitego zaniku życia w parku. Rzeczywistość była jednak całkiem inna. W istocie natężenie ruchu samochodowego w trakcie weekendu GP było mniejsze niż zazwyczaj.
Wracając jednak do samych wyścigów, Adelajdzie przyznano miejsce na końcu kalendarza mistrzostw świata. W 1985 roku losy tytułu zostały już rozstrzygnięte wcześniej, co pozwoliło kierowcom i zespołom cieszyć się jazdą po tym torze. Z powodu takiego umieszczenia w kalendarzu, przez lata GP rozgrywane w Adelajdzie cieszyło się opinią "wielkiej imprezy". Tytułem uzupełnienia, wyścig w 1985 roku wygrał Keke Rosberg, dla którego było to też ostanie zwycięstwo w karierze.
Jednakże w następnych latach Adelajda była już miejscem, gdzie rozstrzygały się losy tytułów. Rok po sielankowej inauguracji, o tytuł walczyli Nigel Mansell, Nelson Piquet oraz Alain Prost. Nad dwoma ostatnimi, Mansell miał aż siedem punktów przewagi, co przy ówczesnym systemie punktacji (9-6-4-3-2-1) dawało im tylko czysto matematyczne szanse na tytuł. Jednakże na 63 okrążeniu…
Ten incydent umożliwił Prostowi zgarnięcie mistrzostwa dzięki wygranemu wyścigowi.
Zakończenie sezonu 1991 sprezentowało wszystkim wielkie oberwanie chmury. Wyścig przerwano już po 14 okrążeniach i widnieje on w annałach jako najkrótszy w historii F1.
Podobnie jak Rosberg, swoje ostatnie zwycięstwo w F1 w Adelajdzie odniósł też legendarny Ayrton Senna (w 1993 roku).
W roku 1994 o tytuł walczyli Damon Hill i Michael Schumacher. Zdominowali oni mistrzostwa, a po GP Japonii (rozegranym na torze Suzuka) Hill tracił do Schumachera tylko 1 punkt. W Adelajdzie, na 35 okrążeniu Schumacher wypadł z trasy, gdy tuż za nim znajdował się Hill. Całe wydarzenie prezentowało się następująco:
Jak widać był to koniec wyścigu dla obu panów, a pierwszy w karierze tytuł zdobył słynny Niemiec. Podobnie jak na Sennę po GP Japonii AD 1990, na Schumachera spadła fala krytyki i oskarżeń o celowe spowodowanie tej kolizji. Oskarżenia niebezpodstawne, jeśli weźmie się pod uwagę także wybryki, które miały miejsce w następnych latach (słynna kolizja z Villeneuve'em w 1997 roku, po której Schumachera wykluczono z klasyfikacji mistrzostw, czy też zablokowanie toru w Monaco w 2006 roku, aby uniemożliwić wykonanie szybkiego okrążenia w kwalifikacjach Fernando Alonso).
Rywalizacja w 1995 roku została poprzedzona przez potężny wypadek Miki Hakkinena. Przyszły mistrz świata uderzył w bariery podczas piątkowych kwalifikacji po tym, jak zawiodła opona w jego bolidzie. Życie Finowi uratowała natychmiastowa interwencja służb medycznych. Wypadek ten był także jedną z przyczyn kolejnych zmian w przepisach dot. bezpieczeństwa w F1 w następnym sezonie.
Ostatni wyścig na torze ulicznym w Adelajdzie z pewnością lepiej wspomina Damon Hill. Po incydencie z Schumacherem w poprzednim roku, tym razem Brytyjczyk ukończył wyścig na pierwszym miejscu.
Rok później zadebiutował nowy uliczny obiekt w Melbourne, który gości Grand Prix Australii do dziś.
Źródło: Wikipedia 1, Wikipedia 2, GranPrix.com
KOMENTARZE