Zmiany punktacji w historii F1 a walka o tytuł w 2008

Sezon 2008 zakończył się jednopunktowym zwycięstwem Lewisa Hamiltona, który zapewnił sobie prymat w mistrzostwach na ostatnim zakręcie ostatniego okrążenia Grand Prix Brazylii. Czy Brytyjczyk zgarnąłby tytuł, gdyby obowiązywały inne zasady punktacji, czy też oddałby prymat Felipe Massie? Wszak punktacja zmieniała się wielokrotnie w historii.

A jak wypadłby nasz rodak, Robert Kubica? Czy obroniłby trzecie miejsce przed Raikkonenem, czy też znalazłby się na czwartym, bądź dalszym miejscu w tabeli na koniec sezonu. Cofnijmy się w czasie i rozważmy sytuację w zależności od rodzajów punktacji obowiązujących w poprzednich sezonach.

2003-2008

Punktacja: 10-8-6-5-4-3-2-1
Liczone rezultaty: Wszystkie

	Kierowca	@Punkty
1	Lewis Hamilton	98
1	Felipe Massa	97
1	Kimi Raikkonen	75
1	Robert Kubica	75
1	Fernando Alonso	61
1	Nick Heidfeld	60
1	Heikki Kovalainen	53
1	Sebastian Vettel	35
1	Jarno Trulli	31
1	Timo Glock	25
1	Mark Webber	21
1	Nelson Piquet	19
1	Nico Rosberg	17
1	Rubens Barrichello	11
1	Kazuki Nakajima	9
1	David Coulthard	8
1	Sebastien Bourdais	4
1	Jenson Button	3

Wszyscy dobrze znamy obowiązujący system punktacji. Wprowadzono go od sezonu 2003, gdyż po ponad pięćdziesięciu latach uznano, że warto wynagradzać większą liczbę zawodników punktami, co miało wprowadzić więcej emocji i nieprzewidzialności. Jak widzieliśmy, punktowało 18 zawodników (jeden mniej niż w 2007), a walka trwała do samego końca.

1991-2002

Punktacja: 10-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty: Wszystkie

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	83
1	Lewis Hamilton	80
1	Kimi Raikkonen	56
1	Robert Kubica	50
1	Fernando Alonso	43
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	34
1	Sebastian Vettel	21
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

Dobrze znana punktacja z lat 1991-2002 wywróciłaby troszkę klasyfikację i najprawdopodobniej spodobałaby się Berniemu Ecclestone'owi, który jest za większym premiowaniem zwycięzców.

Mistrzem zostałby Felipe Massa, który dzięki wygranej w Brazylii zdobyłby aż trzypunktową przewagę nad Lewisem Hamiltonem. Na trzecim miejscu znalazłby się Kimi Raikkonen, który jednak do ostatniego wyścigu startowałby z przewagą jednego punktu nad Robertem Kubicą i pewnie obroniłby swoją pozycję. Dzięki wspaniałej dyspozycji w drugiej połowie sezonu piąte miejsce utrzymałby Fernando Alonso.

Szóste miejsce zachowałby Nick Heidfeld, podobnie jak plasujący się za nim Kovalainen, Vettel, Trulli i Glock zamykający czołową dziesiątkę. Jedenasty Webber spadłby za Piqueta i Rosberga, Barrichello utrzymałby 14 pozycję, a z punktami widzielibyśmy jeszcze Coultharda, Nakajimę i Buttona. Sebastien Bourdais niestety zakończyłby rok bez punktów, gdyż ani jednego wyścigu nie ukończył w czołowej szóstce.

1985-1990

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: 11 z 16 (69%)
Wzięte pod uwagę: 12 z 18 (67%)

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	77
1	Lewis Hamilton	73	(75)
1	Kimi Raikkonen	54
1	Robert Kubica	49
1	Fernando Alonso	41
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	20
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

System stosowany w latach 1985-90 był najmłodszym, w którym nie brano pod uwagę wszystkich wyników w sezonie. Pod uwagę brano 11 najlepszych wyników, co w przeliczeniu daje około 69 procent, więc odnosząc się do zeszłego sezonu, daje to 12 rezultatów z 18-wyścigowego kalendarza. Co więcej, zwycięstwo było premiowane zaledwie dziewięcioma, a nie dziesięcioma punktami.

Pomimo tego, układ klasyfikacji pozostałby dokładnie taki sam, jak w przypadku punktacji z lat 1991-2002. Ucierpiałby jedynie Lewis Hamilton, który straciłby dodatkowe dwa punkty z Grand Prix Brazylii, gdyż to jego trzynasty punktowany rezultat. Zwyciężyłby Felipe Massa, który miałby przewagę 4 punktów.

Podobnie jak w latach 1991-2002, pomijając Hamiltona, stratni byliby Webber, Coulthard i Bourdais.

1981-1984

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty: wszystkie

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	77
1	Lewis Hamilton	75
1	Kimi Raikkonen	54
1	Robert Kubica	49
1	Fernando Alonso	41
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	20
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

Na początku lat 80. punkty do klasyfikacji kierowcy zdobywali we wszystkich wyścigach. Mimo to, w porównaniu do lat 85-90 nie zaszły żadne zmiany. Felipe Massa wygrałby z przewagą dwóch punktów nad Hamiltonem. Kimi Raikkonen straciłby do lidera 23 oczka, i z dorobkiem 54 punktów miałby dalej pięciopunktową przewagę nad Kubicą.

1980

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: 5 z pierwszych 7, 5 z pozostałych 7 (71%)
Wzięte pod uwagę: 6 z pierwszych 9, 6 z pozostałych 9 (66,6%)

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	77
1	Lewis Hamilton	73	(75)
1	Kimi Raikkonen	54
1	Robert Kubica	47	(49)
1	Fernando Alonso	38	(41)
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	20
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

Przed sezonem 1981 stosowano różne rodzaje punktacji, starając się podzielić sezon na dwie części i wybierając określoną liczbę wyścigów liczonych do klasyfikacji. Dzieląc sezon i zaliczając sześć z dziewięciu wyścigów w każdej połowie sezonu widzimy, że kierowcy jeżdżący równiej stracili po jednym z rezultatów - Hamilton punkty za Brazylię, Kubica za GP Francji, a Fernando Alonso za GP Chin.

W efekcie Alonso zrównał się punktami z Heidfeldem, jednak dzięki dwóm zwycięstwom utrzymał piąte miejsce. Układ punktacji pozostał podobny do tego, który obserwowaliśmy w latach 1981-2002.

1979

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: 4 z pierwszych 7 (57%), 4 z pozostałych 8 (50%)
Wzięte pod uwagę: 5 z pierwszych 9 (55%), 5 z pozostałych 9 (55%)

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	74	(77)
1	Lewis Hamilton	69	(75)
1	Kimi Raikkonen	51	(54)
1	Robert Kubica	44	(49)
1	Nick Heidfeld	37	(38)
1	Fernando Alonso	35	(41)
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	19	(20)
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

Wyniki wg sezonu 1979 potwierdzają bardzo szybką jazdę Felipe Massy, który stracił najmniej punktów ze ścisłej czołówki. Układ pierwszej czwórki nie zmienił się w stosunku do lat 1980-2002. Różnice punktowe zwiększyły się jednak - stracili Hamilton i Kubica.

Także Fernando Alonso może żałować, że forma Renault poprawiła się dopiero w drugiej połowie sezonu. Po odrzuceniu kolejnych rezultatów spadł za nierówno jadącego Nicka Heidfelda, któremu odliczono tylko jeden rezultat. Stracił też Vettel, jednak utrzymał swoją pozycję w klasyfikacji.

Niemniej jednak Felipe Massa po raz kolejny zwyciężył z wyraźną przewagą nad Lewisem Hamiltonem.

1967-1978

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: odrzucamy najgorszy wynik z danej połowy sezonu. Pierwsza część sezonu jest większa, jeśli liczba wyścigów jest nieparzysta
Wzięte pod uwagę: 8 z pierwszych 9, 8 z pozostałych 9

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	77
1	Lewis Hamilton	75
1	Kimi Raikkonen	54
1	Robert Kubica	49
1	Fernando Alonso	41
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	20
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

Punktacja wygląda dokładnie tak samo, jak ta z początku lat 80. Każdy kierowca miał za sobą co najmniej jeden wyścig poza punktami w każdej połowie sezonu, przez co nie stracili żadnego punktu i ich pozycje nie zmieniłyby się w stosunku do lat 80.

1960-1966

Punktacja: 9-6-4-3-2-1
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: Jak najbliżej 60% lub 60%: 6 z 10 (1960), 5 z 8 (1961), 5 z 9 (1962, 1966), 6 z 10 (1963-1965)
Wzięte pod uwagę: 11 z 18 (61%)

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	76	(77)
1	Lewis Hamilton	71	(75)
1	Kimi Raikkonen	54
1	Robert Kubica	48	(49)
1	Fernando Alonso	41
1	Nick Heidfeld	38
1	Heikki Kovalainen	33
1	Sebastian Vettel	20
1	Jarno Trulli	13
1	Timo Glock	13
1	Nelson Piquet	10
1	Nico Rosberg	10
1	Mark Webber	6
1	Rubens Barrichello	5
1	David Coulthard	4
1	Kazuki Nakajima	1
1	Jenson Button	1

System obowiązujący w pierwszej połowie lat 60. można porównać do tego z lat 1985-1990, ale z dodatkowym usuniętym rezultatem. Tylko trzech kierowców punktowało w tym roku więcej niż 11 razy i tylko oni stracili punkty. Nie zmieniło to jednak wiele i tabela nie zmieniła się w stosunku do lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.

1950, 1956-59

Punktacja: 8-6-4-3-2, 1 za najszybsze kółko
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: połowa z rezultatów, zaokrąglona w górę lub +1
Wzięte pod uwagę: 10 z 18

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	71	(73)
1	Lewis Hamilton	67	(71)
1	Kimi Raikkonen	61
1	Robert Kubica	46
1	Nick Heidfeld	38
1	Fernando Alonso	37
1	Heikki Kovalainen	34
1	Sebastian Vettel	17
1	Timo Glock	12
1	Jarno Trulli	11
1	Nico Rosberg	10
1	Nelson Piquet	9
1	Mark Webber	5
1	Rubens Barrichello	4
1	David Coulthard	4

W latach pięćdziesiątych było troszkę inaczej, gdyż punktowało zaledwie pięciu najlepszych kierowców na mecie według podanego wyżej klucza, przy czym najszybszy zawodnik w dniu wyścigu otrzymywał dodatkowy punkt.

Najwięcej zyskał dzięki temu Kimi Raikkonen, który aż dziesięć razy wykręcał w tym roku najszybsze okrążenie. Poza nim dodatkowe punkty dostali Massa - trzy, Hamilton jeden oraz Heidfeld i Kovalainen - po dwa. Punkty straciliby także Massa i Hamilton, którym skreślono by odpowiednio jeden i dwa rezultaty.

Felipe Massa podobnie jak w każdym innym dotychczas rozpatrywanym przypadku punktacji znalazłby się na czele. Za nim, ze stratą aż sześciu punktów byłby Lewis Hamilton, a na trzecim miejscu uplasowałby się bardzo szybki Kimi Raikkonen, ze stratą kolejnych sześciu oczek. Dzięki szybkim okrążeniom na piąte miejsce awansowałby także Nick Heidfeld, który zostawiłby za sobą Fernando Alonso.

Z powodu braku nagradzania punktami za szóste i kolejne miejsca, w tabeli spadliby Trulli i Piquet (każdy o jedno miejsce), a poza punktacją znaleźliby się Najakima, Bourdais i Button.

1955

Punktacja: 8-6-4-3-2, 1 za najszybsze kółko
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: 5 z 7 (71%)
Wzięte pod uwagę: 13 z 18 (72%)

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	73
1	Lewis Hamilton	71
1	Kimi Raikkonen	61
1	Robert Kubica	46
1	Nick Heidfeld	38
1	Fernando Alonso	37
1	Heikki Kovalainen	34
1	Sebastian Vettel	17
1	Timo Glock	12
1	Jarno Trulli	11
1	Nico Rosberg	10
1	Nelson Piquet	9
1	Mark Webber	5
1	Rubens Barrichello	4
1	David Coulthard	4

Sezon 1955 był dość specyficzny. Ze względu na tragiczny wypadek w Le Mans, w którym zginęły 83 osoby, odwołano aż cztery wyścigi. W związku z tym zdecydowano się, tak jak w 1954 roku, wziąć pod uwagę pięć wyścigów z siedmiu rozegranych. Zaliczając podobny procent wyścigów z ostatniego sezonu, mistrzem zostałby Felipe Massa i nie zmieniłoby się to w stosunku do lat 1954-1959.

1951-1954

Punktacja: 8-6-4-3-2, 1 za najszybsze kółko
Liczone rezultaty:
Oryginalnie: połowa z rezultatów, minus jeden w przypadku nieparzystej ich liczby
Wzięte pod uwagę: 9 z 18

	Kierowca	@Punkty
1	Felipe Massa	67	(73)
1	Lewis Hamilton	61	(71)
1	Kimi Raikkonen	58	(61)
1	Robert Kubica	44	(46)
1	Nick Heidfeld	38
1	Fernando Alonso	37
1	Heikki Kovalainen	34
1	Sebastian Vettel	17
1	Timo Glock	12
1	Jarno Trulli	11
1	Nico Rosberg	10
1	Nelson Piquet	9
1	Mark Webber	5
1	Rubens Barrichello	4
1	David Coulthard	4

Wg punktacji w latach 1951-1954 Felipe Massa wygrywa z przewagą sześciu punktów nad Lewisem Hamiltonem, a trzeci w klasyfikacji Kimi Raikkonen traci zaledwie dziewięć punktów do lidera. Podobnie jak w całych latach 50. w klasyfikacji znalazłoby się 15 kierowców.

Podsumowanie


W tym sezonie mieliśmy do czynienia z jednym z ciekawszych sezonów w historii, a walka o mistrzowski tytuł rozstrzygnęła się dopiero na ostatnim zakręcie ostatniego wyścigu sezonu.

Niemniej jednak aktualny mistrz świata Lewis Hamilton może dziękować FIA za wprowadzenie w 2003 roku nowej punktacji, w której premiuje się ośmiu kierowców, a pomiędzy pierwszym, a drugim miejscem są zaledwie dwa punkty różnicy. W przypadku obowiązywania jakiejkolwiek innej punktacji mistrzem zostałby Felipe Massa, notujący przewagę od dwóch do sześciu punktów.

Jeśli chodzi o dalszą część tabeli, wdzięczny nowej punktacji może być także Sebastien Bourdais, gdyż tylko on odpadłby z klasyfikacji w przypadku premiowania punktami sześciu pozycji na mecie. Kolejne zmiany następowałyby dopiero przy punktacjach z lat 50. i pięciu punktowanych pozycjach na mecie.