Jack Doohan zwycięża na koniec sezonu, Pourchaire mistrzem

Embed from Getty Images

Jack Doohan odniósł pewne zwycięstwo w finałowym wyścigu Formuły 2 w sezonie 2023. Tuż za Australijczykiem niedzielne zmagania ukończyli Victor Martins i Frederik Vesti, który musiał ostatecznie zadowolić się tytułem wicemistrza. Tegorocznym czempionem został Theo Pourchaire, któremu do szczęścia wystarczył finisz na piątym miejscu.

Dzięki wygranej w sobotnim sprincie, Frederik Vesti zbliżył się do prowadzącego w tabeli Theo Pourchaire'a na 16 punktów. Aby liczyć jednak na wyrwanie tytułu z rąk Francuza, Vesti musiał w niedzielę stanąć na podium i liczyć jednocześnie na niepowodzenie rywala. Pourchaire'owi do zdobycia tytułu wystarczył z kolei finisz w pierwszej czwórce - wówczas nie musiałby on oglądać się na to, co zrobi Vesti.

Junior Saubera znacząco utrudnił sobie jednak zadanie poprzez nieudany występ w piątkowej czasówce, uzyskując w niej dopiero czternasty rezultat. Vesti także nie spisał się najlepiej, kwalifikując się na dziewiątej pozycji. Pierwsze trzy miejsca w kwalifikacjach zajęli natomiast juniorzy Alpine - zwyciężył Doohan przed Martinsem i Mainim. Kolejne trzy pola okupowali juniorzy Red Bulla - Maloney, Iwasa i Hauger. Co ciekawe, startujący z wyższej pozycji Vesti zdecydował się na alternatywną strategię i wyruszył do wyścigu na pośrednim ogumieniu. Pourchaire wystartował na miękkich oponach.

Na starcie znakomitą reakcją popisał się Doohan, który błyskawicznie odjechał reszcie stawki. Gorzej spisał się z kolei ruszający na pośrednim ogumieniu Martins, który dał się wyprzedzić Kushowi Mainiemu i to Hindus po pierwszym zakręcie znajdował się na drugim miejscu. Na czwarte miejsce awansował Iwasa, za którym plasowali się Maloney i Hauger. Frederik Vesti zdołał zyskać po starcie jedno miejsce, wyprzedzając Verschoora. Zyskiwał także Pourchaire, choć nieznacznie - Francuz awansował po pierwszych dwóch kółkach z czternastej pozycji na jedenastą. Iwasa musiał tymczasem oddać czwartą pozycję Maloneyowi, którą zyskał poprzez ścięcie szóstego zakrętu.

Już po szóstym kółku do alei serwisowej zawitał Iwasa, który wcześniej nie oddał pozycji Maloneyowi, oraz Theo Pourchaire i Ralph Boschung. Okrążenie później po pośrednie opony zjechali również Maini, Bearman i Crawford. Na szóste miejsce awansował więc Vesti, który jednak nie mógł znaleźć sposobu na wyprzedzenie jadącego przed nim Dennisa Haugera. Norweg utrzymał się ostatecznie przed Duńczykiem aż do dziewiątego kółka, kiedy to zjechał do boksów. Oprócz niego, zjechali również Maloney i Hadjar. Jako ostatni z czołówki wizytę u mechaników złożył prowadzący Doohan.

Na czele stawki znalazł się wtedy Victor Martins, a drugi był Vesti, który został zachęcony przez inżyniera, aby kolejnych dziesięć kółek było okrążeniami kwalifikacyjnymi. Za Duńczykiem podążała grupa kolejnych zawodników, którzy rozpoczęli zmagania na pośrednich oponach - Verschoor, Leclerc, Correa, Nissany, Stanek, Fittipaldi i Mason. Z tym ostatnim dość szybko uporał się "wirtualny" lider wyścigu - Jack Doohan - a także kolejni kierowcy, którzy obowiązkowy postój mieli już za sobą - Iwasa, Maloney, Maini i Pourchaire.

Z powodu awarii jednostki napędowej z wyścigu wycofał się w międzyczasie Oliver Bearman. Brytyjczyk zatrzymał się jednak w dość niefortunnym miejscu, jakim był wjazd do alei serwisowej. W odpowiedzi na to zdarzenie dyrekcja wyścigu zamknęła wjazd do pit lane, co potencjalnie mogło utrudnić życie zawodnikom, którzy wciąż wizytę w boksach mieli przed sobą. Ostatecznie już po dwóch kółkach wjazd został otwarty na nowo, a liderujący Martins, Vesti i Verschoor mogli odetchnąć z ulgą.

Frederik Vesti zjechał wreszcie do boksów po miękkie opony na 23. kółku i powrócił do rywalizacji na dziewiątym miejscu, tuż za swoim głównym rywalem - Theo Pourchaire'em. Okrążenie później zjechał także Martins i sytuacja w stawce "unormowała się". Zaciętą walkę na torze, potencjalnie o trzecie miejsce na mecie, stoczyli tymczasem dwaj juniorzy Red Bulla - Zane Maloney i Ayumu Iwasa. Barbadosyjczyk nie ustawał w wywieraniu presji na kierowcy DAMSa, kilkakrotnie będąc bliskim wyprzedzenia rywala, lecz ten za każdym razem skutecznie się bronił.

Prowadził Doohan przed Martinsem, za którymi zanosiło się na walkę wielu kierowców o trzecie miejsce. Pojedynek Maloneya z Iwasą doprowadził do zacieśnienia stawki, bowiem do dwójki juniorów Red Bulla dojechali Maini, Pourchaire i Vesti. Duńczyk był bliski wyprzedzenia Mainiego i Pourchaire'a w szóstym zakręcie, ale doczekał się skutecznej riposty ze strony Francuza już na kolejnej prostej. Vesti podjął kolejną próbę ataku okrążenie później, lecz Pourchaire ponownie wybronił się na dojeździe do dziewiątego zakrętu.

Dysponujący przewagą ogumienia Vesti ostatecznie dopiął swego na 27. kółku, awansując na piąte miejsce. Duńczyk miał teraz przed sobą trochę miejsca i jechał znakomitym tempem, ale pomimo tego, jego szanse na zdobycie tytułu zdawały się być już iluzoryczne. Maloney tymczasem okrążenie później poradził sobie wreszcie z Iwasą i awansował na trzecią pozycję. Iwasa wkrótce stracił także czwarte miejsce na rzecz Vestiego, lecz wtedy niespodziewanie zarządzono wirtualną neutralizację - na wyjściu z ósmego zakrętu swój bolid zatrzymał bowiem Josh Mason.

Neutralizacja została zakończona już po jednym kółku i kierowcy mogli powrócić do rywalizacji. Vesti rzucił się w pogoń za trzecim Maloneyem, lecz to jadący na dość komfortowym, szóstym miejscu Pourchaire mógł już cieszyć się ze zdobycia upragnionego tytułu mistrza Formuły 2. Po zwycięstwo w wyścigu pewnie sięgnął tymczasem Jack Doohan, który zapewnił sobie w ten sposób trzecie miejsce w końcowej klasyfikacji sezonu 2023.

Drugie miejsce zajął Martins, a najniższy stopień podium ostatecznie przypadł w udziale Vestiemu, który zaliczył w ostatnich zakrętach kontakt z zaciekle broniącym się Maloneyem. W przeciwieństwie do Duńczyka, Maloney obrócił bolid i nie kontynuował już jazdy, kończąc wyścig poza punktami. Za Vestim uplasował się Ayumu Iwasa, piąty był Pourchaire, a kolejne punktowane pozycje zajęli Leclerc, Hauger, Hadjar, Maini i Crawford.

Przypominamy, że na łamach Wyprzedź Mnie! ukazał się przed kilkoma miesiącami nasz wywiad z - jak się okazało - tegorocznym mistrzem Formuły 2, Theo Pourchaire'em. Można go przeczytać w tym miejscu.

Klasyfikacja końcowa F2 w sezonie 2023
Miejsce	Kierowca	Kraj	Zespół	Punkty
1	Theo Pourchaire		ART	203
2	Frederik Vesti		Prema	192
3	Jack Doohan		Virtuosi	168
4	Ayumu Iwasa		DAMS	165
5	Victor Martins		ART	150
6	Oliver Bearman		Prema	130
7	Enzo Fittipaldi		Carlin	124
8	Dennis Hauger		MP Motorsport	113
9	Richard Verschoor		Van Amersfoort	108
10	Zane Maloney		Carlin	96
11	Kush Maini		Campos	62
12	Jehan Daruvala		MP Motorsport	59
13	Jak Crawford		Hitech	57
14	Isack Hadjar		Hitech	55
15	Arthur Leclerc		DAMS	49
16	Ralph Boschung		Campos	37
17	Clement Novalak		Trident	28
18	Roman Stanek		Trident	15
19	Juan Manuel Correa		Van Amersfoort	13
20	Amaury Cordeel		Virtuosi	8
21	Roy Nissany		PHM Racing	0
22	Brad Benavides		PHM Racing	0
23	Josh Mason		PHM Racing	0
24	Paul Aron		Trident	0
25	Franco Colapinto		MP Motorsport	0

Klasyfikacja zespołów
Miejsce	Zespół	Kraj	Punkty
1	ART Grand Prix		353
2	Prema Racing		322
3	Rodin Carlin		220
4	DAMS		214
5	Invicta Virtuosi Racing		176
6	MP Motorsport		172
7	Van Amersfoort Racing		121
8	Hitech Pulse-Eight		112
9	Campos Racing		99
10	Trident		43
11	PHM Racing		0