Onslow-Cole, Plato i Neal zwycięzcami na Oulton Park w BTCC
W klasyfikacji mistrzostw Neal powiększył przewagę nad Jasonem Plato do ośmiu punktów
07.06.1012:35
1653wyświetlenia
Wyścig I
Tom Onslow-Cole zdobył drugie zwycięstwo w tym sezonie, wygrywając pierwszy wyścig dnia na torze Oulton Park. Kierowca Team Aon prowadził przez cały dystans wyścigu, jednakże był zmuszony do ciągłego odpierania ataków Gordona Sheddena.
Shedden również musiał bronić swojej pozycji przez Robem Collardem, który na trzecie miejsce przesunął się na drugim okrążeniu dzięki udanemu manewrowi wyprzedzenia Jasona Plato na zakręcie Old Hall. Collard zdołał trzykrotnie zrównywać się z kierowcą Hondy na wyjściu z nawrotu Island, jednakże Szkot za każdym razem skutecznie blokował atak na dohamowaniu przed szykaną. Czołowa trójka mimo ciągłej walki stale oddalała się od reszty stawki, lecz jej kolejność nie uległa żadnym zmianom już do mety. Onslow-Cole odniósł tym samym pierwsze zwycięstwo od 2008 roku, jeśli nie liczyć poprzedniej wygranej, która została mu przyznana po dyskwalifikacji Toma Chiltona.
Jason Plato przez większą część wyścigu utrzymywał czwartą lokatę, jednakże na trzy okrążenia przed końcem został uderzony w tył przez próbującego go wyprzedzić Mata Jacksona. Uderzenie wprawiło jego Chevroleta w poślizg; Plato zdołał wprawdzie go opanować, lecz spadł na dziesiąte miejsce. Jego główny rywal w walce o mistrzowski tytuł - Matt Neal dojechał na ósmym miejscu, dzięki czemu wysunął się na dwupunktowe prowadzenie w tabeli.
Paul O'Neill, który przed rozpoczęciem rundy na Oulton Park niespodziewanie zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji kierowców, nie wystartował w pierwszym wyścigu z powodu problemów ze skrzynią biegów w jego Hondzie Integrze. Zespół również przed drugim wyścigiem dnia nie zdołał rozwiązać problemu.
Wyścig II
W drugim wyścigu dnia najszybszy okazał się Jason Plato, który po starcie z dziesiątego miejsca w imponującym stylu przebijał się przez stawkę, a w końcowej części wyścigu skutecznie obronił zwycięstwo przed naciskającym Mattem Nealem.
Startujący z pierwszej lokaty Tom Onslow-Cole początkowo bez problemu utrzymywał prowadzenie. Pod koniec drugiego okrążenia w Hondzie ścigającego go Gordona Sheddena doszło do awarii półosi, co dało kierowcy Team Aon chwilę wytchnienia. Na trzecim okrążeniu Plato wskoczył na ostatnie miejsce na podium, wyprzedzając Toma Chiltona, a dwa kółka później w niemal identyczny sposób pokonał Mata Jacksona, po czym rozpoczął pościg za liderem.
Na dziesiątym okrążeniu Plato objął prowadzenie, lecz podczas walki z dotychczasowym liderem uderzył w tył jego Forda Focusa i dość znacznie uszkodził przód swojego samochodu, co jednak nie miało wpływu na jego dalsze tempo. Onslow-Cole okrążenie później stracił kolejną lokatę na rzecz Matta Neala, który następnie rozpoczął zmniejszanie starty do swojego rywala w walce o mistrzostwo. Doświadczony kierowca Hondy nie zdołał jednak zbliżyć się do Jasona na tyle blisko, by podjąć próbę wyprzedzenia go.
Wyścig III
Z pole position do ostatniego wyścigu czwartej rundy BTCC wystartował Alex MacDowall, który na wybraną w wyniku losowania dziewiątą pozycję wskoczył tuż przed linią mety drugiego wyścigu. Drugą pozycję na starcie zajął Tom Boardman, który na ósme miejsce awansował po ruszeniu z 21 miejsca.
MacDowall prowadził przez pierwsze trzy okrążenia, jednakże w jego Chevrolecie doszło do awarii i młody kierowca musiał zjechać na pobocze. Na pozycję lidera wysunął się dzięki temu Tom Boardman, jednakże jego wyprzedzenie przez szarżującego Toma Chiltona wydawało się być nieuniknione. Chilton skutecznie zaatakował na dziewiątym okrążeniu, lecz z objęcia prowadzenia mógł cieszyć się jedynie przez kilkaset metrów - na kolejnym zakręcie stracił panowanie nad tyłem swojego Forda Focusa i spadł na czwartą lokatę.
Do walki o zwycięstwo włączył się następnie startujący z ósmego miejsca Matt Neal, który na czternastym okrążeniu wyprzedził Boardmana. Tom chwilę później musiał wycofać się z wyścigu - w jego Seacie awarii uległo prawe przednie koło, co mogło być skutkiem walki z Nealem. Na ostatnich okrążeniach na kierowcę Hondy mocno naciskał Steven Kane, którego tylnonapędowe BMW lepiej dbało o opony, lecz nie znalazł sposobu na wyprzedzenie Matta.
Jason Plato, obciążony balastem za zwycięstwo w poprzednim wyścigu, nie był w stanie utrzymać dobrego tempa i do mety dojechał na szóstym miejscu, dzięki czemu Neal objął prowadzenie w klasyfikacji mistrzostw z przewagą ośmiu punktów nad kierowcą Chevroleta.
Tom Onslow-Cole zdobył drugie zwycięstwo w tym sezonie, wygrywając pierwszy wyścig dnia na torze Oulton Park. Kierowca Team Aon prowadził przez cały dystans wyścigu, jednakże był zmuszony do ciągłego odpierania ataków Gordona Sheddena.
Shedden również musiał bronić swojej pozycji przez Robem Collardem, który na trzecie miejsce przesunął się na drugim okrążeniu dzięki udanemu manewrowi wyprzedzenia Jasona Plato na zakręcie Old Hall. Collard zdołał trzykrotnie zrównywać się z kierowcą Hondy na wyjściu z nawrotu Island, jednakże Szkot za każdym razem skutecznie blokował atak na dohamowaniu przed szykaną. Czołowa trójka mimo ciągłej walki stale oddalała się od reszty stawki, lecz jej kolejność nie uległa żadnym zmianom już do mety. Onslow-Cole odniósł tym samym pierwsze zwycięstwo od 2008 roku, jeśli nie liczyć poprzedniej wygranej, która została mu przyznana po dyskwalifikacji Toma Chiltona.
Jason Plato przez większą część wyścigu utrzymywał czwartą lokatę, jednakże na trzy okrążenia przed końcem został uderzony w tył przez próbującego go wyprzedzić Mata Jacksona. Uderzenie wprawiło jego Chevroleta w poślizg; Plato zdołał wprawdzie go opanować, lecz spadł na dziesiąte miejsce. Jego główny rywal w walce o mistrzowski tytuł - Matt Neal dojechał na ósmym miejscu, dzięki czemu wysunął się na dwupunktowe prowadzenie w tabeli.
Paul O'Neill, który przed rozpoczęciem rundy na Oulton Park niespodziewanie zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji kierowców, nie wystartował w pierwszym wyścigu z powodu problemów ze skrzynią biegów w jego Hondzie Integrze. Zespół również przed drugim wyścigiem dnia nie zdołał rozwiązać problemu.
Wyścig II
W drugim wyścigu dnia najszybszy okazał się Jason Plato, który po starcie z dziesiątego miejsca w imponującym stylu przebijał się przez stawkę, a w końcowej części wyścigu skutecznie obronił zwycięstwo przed naciskającym Mattem Nealem.
Startujący z pierwszej lokaty Tom Onslow-Cole początkowo bez problemu utrzymywał prowadzenie. Pod koniec drugiego okrążenia w Hondzie ścigającego go Gordona Sheddena doszło do awarii półosi, co dało kierowcy Team Aon chwilę wytchnienia. Na trzecim okrążeniu Plato wskoczył na ostatnie miejsce na podium, wyprzedzając Toma Chiltona, a dwa kółka później w niemal identyczny sposób pokonał Mata Jacksona, po czym rozpoczął pościg za liderem.
Na dziesiątym okrążeniu Plato objął prowadzenie, lecz podczas walki z dotychczasowym liderem uderzył w tył jego Forda Focusa i dość znacznie uszkodził przód swojego samochodu, co jednak nie miało wpływu na jego dalsze tempo. Onslow-Cole okrążenie później stracił kolejną lokatę na rzecz Matta Neala, który następnie rozpoczął zmniejszanie starty do swojego rywala w walce o mistrzostwo. Doświadczony kierowca Hondy nie zdołał jednak zbliżyć się do Jasona na tyle blisko, by podjąć próbę wyprzedzenia go.
Wyścig III
Z pole position do ostatniego wyścigu czwartej rundy BTCC wystartował Alex MacDowall, który na wybraną w wyniku losowania dziewiątą pozycję wskoczył tuż przed linią mety drugiego wyścigu. Drugą pozycję na starcie zajął Tom Boardman, który na ósme miejsce awansował po ruszeniu z 21 miejsca.
MacDowall prowadził przez pierwsze trzy okrążenia, jednakże w jego Chevrolecie doszło do awarii i młody kierowca musiał zjechać na pobocze. Na pozycję lidera wysunął się dzięki temu Tom Boardman, jednakże jego wyprzedzenie przez szarżującego Toma Chiltona wydawało się być nieuniknione. Chilton skutecznie zaatakował na dziewiątym okrążeniu, lecz z objęcia prowadzenia mógł cieszyć się jedynie przez kilkaset metrów - na kolejnym zakręcie stracił panowanie nad tyłem swojego Forda Focusa i spadł na czwartą lokatę.
Do walki o zwycięstwo włączył się następnie startujący z ósmego miejsca Matt Neal, który na czternastym okrążeniu wyprzedził Boardmana. Tom chwilę później musiał wycofać się z wyścigu - w jego Seacie awarii uległo prawe przednie koło, co mogło być skutkiem walki z Nealem. Na ostatnich okrążeniach na kierowcę Hondy mocno naciskał Steven Kane, którego tylnonapędowe BMW lepiej dbało o opony, lecz nie znalazł sposobu na wyprzedzenie Matta.
Jason Plato, obciążony balastem za zwycięstwo w poprzednim wyścigu, nie był w stanie utrzymać dobrego tempa i do mety dojechał na szóstym miejscu, dzięki czemu Neal objął prowadzenie w klasyfikacji mistrzostw z przewagą ośmiu punktów nad kierowcą Chevroleta.
P. | Kierowca (Nr) | Nar. | Samochód | Okr. | Czas/strata | Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Matt Neal (4) | Honda Civic | 18 | 0h29m17,935 | 15 | |
2 | Steven Kane (11) | BMW 320si E90 | 18 | +0:00,282 | 12 | |
3 | James Nash (14) | Vauxhall Vectra | 18 | +0:01,321 | 10 | |
4 | Tom Chilton (23) | Ford Focus ST | 18 | +0:02,109 | 8 | |
5 | Tom Onslow-Cole (21) | Ford Focus ST | 18 | +0:02,493 | 6 | |
6 | Jason Plato (2) | Chevrolet Cruze | 18 | +0:03,919 | 5 | |
7 | Mat Jackson (5) | BMW 320si E90 | 18 | +0:04,376 | 4 | |
8 | Rob Collard (6) | BMW 320si E90 | 18 | +0:05,248 | 3 | |
9 | Paul O'Neill (29) | Honda Integra | 18 | +0:08,146 | 2 | |
10 | Gordon Shedden (52) | Honda Civic | 18 | +0:15,452 | 1 | |
11 | David Pinkney (55) | Vauxhall Vectra | 18 | +0:21,554 | ||
12 | Lea Wood (43) | Honda Integra | 18 | +0:22,097 | ||
13 | Matt Hamilton (98) | Honda Civic Type R | 18 | +0:31,740 | ||
14 | Martin Johnson (27) | Vauxhall Astra Coupe | 18 | +0:39,013 | ||
15 | Arthur Forster (37) | BMW 320si E90 | 17 | +1 okr. | ||
Niesklasyfikowani | ||||||
16 | Shaun Hollamby (99) | Volkswagen Golf MK5 | 16 | |||
17 | Tom Boardman (22) | SEAT Leon | 14 | |||
18 | Andrew Jordan (77) | Vauxhall Vectra | 10 | |||
19 | Alex MacDowall (20) | Chevrolet Cruze | 3 | |||
20 | Martin Depper (30) | BMW 320si E90 | 0 | |||
Zdyskwalifikowani | ||||||
21 | Andy Neate (44) | BMW 320si E90 | 18 |
Najszybsze okrażenie: Gordon Shedden - 1:27,979 na 9 okrążeniu (+1 pkt.)