2018 Zalicza katastrofalny sezon, w którym popełnia mnóstwo błędów. Haas przygotowuje bolid, który większość zmagań jest czwartym lub piątym najszybszym w stawce. Mimo to w Baku rozbija się podczas neutralizacji, w Barcelonie na pierwszym okrążeniu powoduje karambol z udziałem Hulkenberga i Gasly'ego, na Silverstone angażuje się w kolizję z Sainzem, a w Stanach uderza w Leclerca. Poza tym ma równie dużego pecha, odpadając w Australii w drodze po pewne punkty przez niedokręcone koło, czy otrzymując na Monzy dyskwalifikację po szóstym miejscu za nielegalną podłogę. Pierwsze punkty zdobywa dopiero w Austrii, gdzie jest czwarty i notuje najlepszy wynik w historii Haasa. Przegrywa pojedynek z Magnussenem, a w klasyfikacji jest czternasty z dorobkiem 37 oczek. Otrzymuje jednak jeszcze jedną szansę i przedłuża umowę na 2019 rok.
2017 Na sezon 2017 ekipa Haas przygotowuje znacznie bardziej konkurencyjny bolid, którym kilkakrotnie wchodzi w kwalifikacjach do Q3, a na punktowanych pozycjach pojawia się na mecie aż ośmiokrotnie. Najlepszy występ notuje w Austrii, gdzie po starcie z szóstego pola utrzymuje swoją lokatę i dopisuje do dorobku osiem punktów. Ostatecznie skompletował ich dwadzieścia osiem, które tak jak przed rokiem wystarczyły na trzynastą pozycję w mistrzostwach. Ponadto w tym roku jego partnerem jest Kevin Magnussen, z którym toczy znacznie bardziej wyrównany pojedynek w kwalifikacjach i wyścigach. Ostatecznie jednak pokonuje Duńczyka i przedłuża swoją umowę z zespołem na 2018 rok.
2016 Mimo dołączenia do absolutnego debiutanta w stawce Formuły 1 jakim jest Haas, zalicza fantastyczny początek sezonu. W Australii dojeżdża na szóstym miejscu, w Bahrajnie poprawia swój wynik finiszując jako piąty, natomiast w Rosji dopisuje do konta kolejne cztery punkty za ósmą lokatę. Pozostałe Grand Prix nie przebiegają już tak gładko, ze względu na agresywne obchodzenie się bolidu VF-16 z twardszymi mieszankami opon, częste awarie hamulców czy typowe dla debiutantów błędy. Punktuje jeszcze w Austrii i Stanach, natomiast wynikami w wyścigach demoluje zespołowego partnera, którym jest Esteban Gutierrez. W Brazylii zostaje ogłoszona jego nowa umowa z Haasem, a sezon kończy na trzynastym miejscu z 29 punktami.
2015 Tym razem Lotus przygotowuje o wiele lepszy bolid, który zostaje wyposażony w jednostkę napędową Mercedesa. Model E23 Hybrid pozwala mu w pierwszej części sezonu na regularne zdobycze punktowe, natomiast po zakończeniu letniej przerwy w wyścigu na torze Spa dojeżdża na najniższym stopniu podium. Później jednak wychodzą na wierzch kłopoty finansowe ekipy i bolid przestaje być rozwijany, co kilkakrotnie utrudnia mu nawiązanie walki z rywalami. Po rundzie w Belgii punktuje jeszcze czterokrotnie i kończy zmagania na jedenastej lokacie. Przed sezonem 2016 podejmuje odważną decyzję, jaką jest dołączenie do nowo utworzonego zespołu Haas, kończąc tym samym czteroletnią współpracę z Lotusem.
2014 Lotus przystępuje do sezonu 2014 kompletnie nieprzygotowany, co ma dramatyczny wpływ na osiągane przez jego kierowców wyniki. Model E22 okazuje się być bardzo trudną w prowadzeniu maszyną, natomiast jednostka napędowa Renault pozostawia wiele do życzenia. Grosjean przez cały sezon zdobywa zaledwie osiem punktów, natomiast w pozostałych wyścigach albo odpada przez usterki bolidu, albo dojeżdża w drugiej dziesiątce. Sfrustrowany słabą formą Lotusa negocjuje kontrakt na starty w sezonie 2015 m.in. z McLarenem, aczkolwiek jego starania spełzają na niczym i decyduje się pozostać w stajni z Enstone.
2013 Przechodzi ogromną przemianę w porównaniu do sezonu 2012. Mimo to pierwsza część mistrzostw nie należy do udanych. W Australii, Malezji i Chinach jeździ z uszkodzonym nadwoziem, przez co zdobywa zaledwie jedenaście "oczek". W Monako kilkakrotnie rozbija swój bolid, natomiast z Kanady i Wielkiej Brytanii wyjeżdża bez punktów. Mimo to aż sześciokrotnie melduje się na podium, będąc w końcówce sezonu liderem Lotusa. Kończy sezon w kłębach dymu na siódmym miejscu z dorobkiem 132 punktów. Zostaje na sezon 2014 w brytyjskiej ekipie.
2012 Sezon 2012 upływa dla niego pod znakiem wielu błędów i sporej ilości wypadków. W Australii po starcie z trzeciego pola odpada na samym początku wyścigu z powodu kolizji z Maldonado, a w Malezji doprowadza do kontaktu z Schumacherem i kilka okrążeń później ląduje w żwirze. Zdobywa trzy miejsca na podium podczas wyścigów w Bahrajnie, Kanadzie oraz na Węgrzech. Powoduje ogromny karambol na starcie do Grand Prix Belgii, za który został zawieszony na jeden wyścig. W Japonii doprowadza do bardzo kontrowersyjnej sytuacji, kiedy to staranował Marka Webbera i otrzymał karę stop&go. Sezon kończy na ósmym miejscu z dorobkiem 96 punktów.
2011 Romain sezon rozpoczął od startów w azjatyckiej serii GP2, którą ponownie wygrał. We właściwej GP2 zdominował sezon zdobywając tytuł z przewagą 37 punktów nad drugim Lucą Fillipim. Wygrał 5 wyścigów na torach goszczących Formułę 1 - Instanbul Park, Silverstone, Hungaroring, Nurburgring oraz Valencia Street Cirtcuit. Dzięki świetnym wynikom szef zespołu Lotus F1 Team Eric Boullier powierzył mu miejsce kierowcy wyścigowego obok Kimiego Raikkonena w sezonie 2012.
2010 W następstwie słabych wyników Romain został zwolniony z posady kierowcy w zespole Renault. Z powodu braku angażu w innym zespole Formuły 1 postanowił wystartować w nowopowstałej serii Auto GP w zespole DAMS , pomimo absencji w dwóch pierwszych wyścigach sezonu pewnie sięgnął po mistrzowski tytuł po wygraniu 4 wyścigów. Oprócz tego wystartował w kilku rundach GP2 dwa razy goszcząc na podium w Belgii oraz Abu Zabi, w klasyfikacji generalnej znalazł się na 14 pozycji. Startował także w FIA GT 1 wygrywając 4 wyścigi.
2009 Grosjean zrezygnował z obrony tytuł zdobytego w azjatyckiej edycji i odszedł z ART Grand Prix. W lutym został przedstawiony, jako kierowca Barwa International Addax, sezon rozpoczął od wygrania dwóch pierwszy rund, jednak później nie zawinione kolizje przyczyniły się do tego, że nie stawał już na podium. Tuż po rundzie na Węgrzech Romain zastąpił Nelsona Piqueta Jr. w zespole ING Renault F1 Team debiutując podczas Grand Prix Europy. Ogólna słaba postawa zespołu w ciągu całego sezonu przyczyniła się do złych wyników debiutującego kierowcy, którego najlepszym wyścigiem było Grand Prix Brazylii - ukończył je na 13 pozycji.
2008 Dzięki świetnym wynikom w F3 Romain na ten sezon został zakontraktowany, jako kierowca testowy ING Renault F1 Team oraz kierowca wyścigowy w ART Grand Prix w GP2. Rok rozpoczął jednak od startów w azjatyckiej GP2, w której odniósł triumf wygrywając 4 wyścigi m.in. na torze Sakhir w Bahrajnie. W głównym cyklu pomimo kłopotów z dość częstymi kolizjami i nadmiernym zużywaniem opon sześciokrotnie stawał na podium w tym 2 razy na najwyższym stopniu, co przyniosło mu 4 miejsce w serii.
2007 Grosjean udowadnia, że zatrudnienie go w zespole nie było błędem i nie pozostawiając złudzeń zdobywa tytuł w Formule 3 Euro Series zwyciężając w 6 wyścigach oraz zdobywając 4 pierwsze pola startowe.
2006 Romain pozostaje w stajni z której wystąpił w Macau i regularnie startuje w Formule 3. Sezon ten nie może jednak zaliczyć do udanych, staje tylko raz na podium, a sezon kończy na odległej 13 pozycji. Gościnnie występuje w brytyjskiej F3, niespodziewanie dominuje i wygrywa oba wyścigi na torze Pau. Zwycięstwo to nie pozostaje bez echa i włodarze stajni ASM Formule 3 postanawiają zaangażować Grosjeana do swojego zespołu na kolejny sezon.
2005 Kolejny sezon w Formule Renault 2.0. Tym razem Romain dominuje i zwycięża we francuskich mistrzostwach stając na podium trzynastu z 16 wyścigów wygrywając aż 10 z nich. Europejską edycję kończy na 12 pozycji mimo, że nie startował w prawie połowie wyścigów, dwa razy gościł na podium. W tym samym sezonie podpisał kontrakt na udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Macau w zespole Signature-Plus, rywalizację zakończył na 9 miejscu.
2004 2004 - Starty we francuskiej oraz europejskiej Formule Renault 2.0. Francuską edycje Romain kończy na 7 pozycji z dorobkiem 130 punktów wygrywając jeden wyścig i dwa razy będąc na podium. W jej europejskim odpowiedniku zajmuje 15 miejsce, jednak brał udział tylko w 9 z 17 rund.
2003 Przełomowy rok w karierze Romaina, oprócz startów gokartem zasiada również za sterami bolidów jedno miejscowych. Startuje w szwajcarskiej Formule Renault 1600. Którą, z imponującym dorobkiem 10 zwycięstw i 10 pierwszych pól startowych na 10 wyścigów, wygrywa.
2000-2002 W wieku czternastu lat rozpoczął starty w profesjonalnym kartingu. W sezonie 2001 Romain zdobył kartingowe Mistrzostwo Francji oraz zajął drugie miejsce w Valentinois Trophy. Rok 2002 to kolejny sezon w kartingowych Mistrzostwach Francji. Wywalczył również 3 miejsce w wyścigu otwarcia kartingowych Mistrzostw Świata oraz Kart Trophy Mag
